Λίγο μόλις μπήκε το 2017 και τα πράγματα φαίνονται, ότι δεν εκτυλίσσονται και τόσο ομαλά για όλο τον πλανήτη. Έναν πλανήτη φυσικά, που υπό τη σκιά της παγκοσμιοποίησης έχει μετατραπεί εδώ και δεκαετίες σε ένα τεράστιο πλανητικό χωριό! Κάποιοι όμως φαίνεται ότι έχουν αντίθετα σχέδια. Όσο και αν φαίνεται απίστευτο και ακατόρθωτο λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης (πχ διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) κάποιοι θέλουν να ξαναγυρίσουν τον κόσμο δεκαετίες αν όχι αιώνες πίσω, στην εποχή των εθνών-κρατών για τους δικούς τους λόγους και αιτίες!
Είναι ολοφάνερο πως αυτό έχει στο νου του αρχικά ο νέος πλανητάρχης, ο οποίος με το που ανέλαβε στην πρώτη κιόλας ομιλία του, άκρως διχαστική, επιτέθηκε κατά της παγκοσμιοποίησης. Θέλοντας να απομονώσει την χώρα του, προχώρησε άμεσα στην έκδοση αντιμεταναστευτικού διατάγματος, το οποίο όμως πρόλαβε ο Ομοσπονδιακός δικαστής του Σιάτλ κα μπλόκαρε προσωρινά. Και αυτό φυσικά είναι μόνο η αρχή. Με το καλημέρα, λοιπόν, του νέου προέδρου η υπερδύναμη σε αναταραχή!
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα πράγματα στην γηραιά Ήπειρο δεν είναι καλύτερα. Επίκεινται εκλογές σε μεγάλες χώρες (Γερμανία, Γαλλία κλπ) με ακροδεξιούς σχηματισμούς να συγκεντρώνουν μεγάλα εκλογικά ποσοστά σε δημοσκοπήσεις και να απειλούν την ταυτότητα και συνοχή του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Και η Ευρώπη βρίσκεται λοιπόν σε αναβρασμό. Φυσικά η Ευρώπη αυτή δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που οραματίστηκαν οι μεγάλοι ηγέτες και ιδρυτές της. Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να διαλυθεί και να ξαναγυρίσουμε στα παλιά έθνη-κράτη. Όλοι πρέπει να θέλουμε μια ενωμένη Ευρώπη και όχι ανεξάρτητα Ευρωπαϊκά κράτη με ξεχωριστό νόμισμα και πολιτικές. Ίσως τώρα είναι η ώρα να αρχίσουν σοβαρές συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης από όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα και το πώς αυτή θα ανασυνταχθεί, ώστε να κρατηθεί ενωμένη και δυνατή, ικανή να αντιμετωπίσει τους νέους κινδύνους και προκλήσεις.
Όσο και αν η παγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει αρκετές δυσάρεστες συνέπειες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξαναγυρίσουμε στον απομονωτισμό των λαών. Βέβαια, τώρα η οικονομία έχει δυστυχώς επιβληθεί στην πολιτική. Οι ηγέτες και τα κόμματα είναι υποδεέστερα έναντι των αγορών και των χρηματιστηρίων. Στην ενδεχόμενη, όμως, περίπτωση που επιστρέψουμε στην παλιά μορφή των εθνών-κρατών τα «γεράκια» των αγορών, θα θριαμβεύσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται (πχ καταδυνάστευση ακόμη μεγαλύτερη των λαών). Μήπως εντέλει αυτός είναι ο σκοπός τους;
Σε κάθε περίπτωση ο καπιταλισμός δεν πρέπει να αγνοούμε, ότι ιστορικά από το 1800 και μετά έχει αποδείξει, ότι είναι ένα σοφό σύστημα, που μπορεί να επιβιώνει διαχρονικά. Δεν θέλουμε όμως τον στυγνό και αδυσώπητο καπιταλισμό, που επικράτησε. Αντίθετα, θέλουμε τον δημοκρατικό καπιταλισμό με πίστη στις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξία του ανθρώπου. Ενωμένοι οι λαοί έχουμε να πετύχουμε πολλά! Διασπασμένοι όχι…
